“ขอโทษนะครับ พวกเราขออนุญาตที่จะรักคุณได้ไหม?”
ประโยคนี้เป็นการแสดงออกถึงความรู้สึกจากหัวใจและจิตวิญญาณขององค์กรของเรา
สังคมไทย ก็เป็นเช่นเดียวกับสังคมอื่นๆ มีหลายคนที่หลงทาง: วัยรุ่นที่เลิกเรียนกลางคัน คนหนุ่มสาวมีชีวิตแค่เพียงเพื่อยาเสพติดและงานปาร์ตี้ คู่รักทะเลาะกันและเลิกลา คนจรจัดแค่ต้องการเอาชีวิตรอดไปวันๆ ผู้หญิงสละร่างกายของตัวเองเพื่อหาเงินให้กับครอบครัว ฯลฯ
ทีมงานของเรารักที่จะเข้าถึงและค้นหาคนเช่นนี้เพื่อเสนอความช่วยเหลือ บางครั้งความช่วยเหลืออาจเป็นเพียงการให้กำลังใจ เพื่อแค่ให้ใครบางคนรู้ว่าพวกเขามีความสำคัญ บางทีความช่วยเหลืออาจเป็นในเรื่องอาหาร แต่บางครั้งความช่วยเหลือก็การช่วยเหลือแบบใหญ่ๆ และสามารถเปลี่ยนแปลงชีวิต เช่น การเชิญชวนให้คนเข้าร่วมกับบ่อน้ำ เข้าสู่โปรแกรมการฟื้นฟู หรือช่วยพวกเขาในการหางาน
“แล้วทำไมเราถึงทำสิ่งเหล่านี้” เพราะเรากำลังทำตามแบบอย่างจากชีวิตของพระเยซู เพราะสิ่งหนึ่งที่โดดเด่นในชีวิตและคำสอนของพระองค์คือการยื่นมือออกไปหาคนที่พระองค์ไม่ได้จำเป็นที่จะต้องช่วย พระองค์ไม่เพียงแต่ใส่ใจครอบครัวของพระองค์เท่านั้น แต่ใส่ใจมนุษยชาติทั้งหมด ที่พระองค์ถือว่าเป็นครอบครัวของพระองค์ หากมีคนต้องการความช่วยเหลือ พระองค์อยู่ที่นั่นเพื่อช่วย พระองค์ยังเรียกตัวเองว่า “บุตรแห่งมนุษยชาติ” เห็นได้ชัดเจนว่าพระองค์พร้อมสำหรับทุกคน พระองค์ได้กล่าวไว้ว่า “เพราะว่าบุตรมนุษย์มาเพื่อจะแสวงหาและช่วยผู้ที่หลงหายไปนั้นให้รอด”